Morris, die niets half deed, gaf zich ook jaren lang met hart en ziel aan de socialistische propaganda. Hij sprak, in zalen en in de open lucht, soms bijna dag en dag; hij redigeerde één blad en werkte aan andere mede; hij schreef een aantal socialistische gedichten en propaganda-liederen, benevens tal van brochures, zijn utopische roman „News from Nowhere" en een wetenschappelijk werk „Socialisme, its Growth and Outcome" (tezamen met Ernest Belfort Bax). Bovendien hield hij reeksen lezingen voor allerlei vereenigingen en instellingen, waarin hij zijn denkbeelden over de kunst en haar verhouding tot het leven en de maatschappij uiteenzette, welke voordrachten grootendeels, soms elk op zichzelf, soms in bundels verzameld, het licht zagen. Morris zag er voorts niet tegen op, als het moest, op straat te colporteeren en ander werk te verrichten dat in den regel verricht wordt door zulke partijgenooten, die de zaak slechts op deze wijze kunnen dienen. En bij verschillende gelegenheden, als bijvoorbeeld bij de bekende opstootjes in Trafalgar Square, in November 1887, stond hij vóóraan in de rijen des volks, het hoofd biedende aan de aanvallen van politie en soldaten; tweemaal had hij zich dan ook deswege te verantwoorden voor den rechter.
Op Zaterdag 3 October 1896 stierf William Morris, de "master of many crafts," de socialistische ridder zonder vrees of blaam, de man die meer en beter dan iemand anders bewezen heeft, dat het socialisme niet is de dood van de kunst, doch dat het, integendeel, de eenige hoop is voor haar toekomst.
