Pagina:Winkler-Zand en duinen (1865) page 001.jpg

vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv

 

ZAND EN DUINEN.

---

Blonde duinen,
Weest gegroet!
Sints ik dartelde op uw kruinen
Min ik u met vol gemoed.

Allerwegen
Langs het strand,
Blinkt gij me als een bolwerk tegen
Van mijn dierbaar vaderland.

Niet maar dagen –
Eeuwen lang
Dreigen zee en stormwindvlagen
Vruchtloos u met ondergang.

Onbezweken
Bleef uw zand,
Om ook hier gestâag te spreken
Van een trouwe Vaderhand.

Blonde duinen,
Weest gegroet –
Wekt steeds op uw blanke kruinen
Die gedachte in ons gemoed!

Zoo spreekt een onzer vaderlandsche poëten, de heer S.J. van den Bergh, en zeer teregt brengt hij een groet