onderdrukken, wanneer er met warme waardeering en ophef van werd gewaagd.
En toch kan de lof aan het Zuidelijke gedeelte van Limburg toegekend, kwalijk overdreven zijn, en Betsy Perk was zeker volkomen in haar recht, toen ze deze prachtige landstreek Neerland's Zwitserland noemde, daarmede niet willende zeggen dat dit gedeelte van Limburg op Zwitserland gelijkt, maar dat het voor Nederland is, wat Zwitserland is voor Europa[1].
De provincie Limburg is nog altijd voor de meesten onzer landgenooten in den volsten des woords een terra incognita, niettegenstaande het aantal bezoekers er ieder jaar sterk toeneemt. Het ligt zóó afgelegen, en was tot vóór weinige jaren zóó moeilijk te bereiken, dat het niemand in de gedachte kwam daarheen te trekken. Eerst nadat een spoorweg het in zijn geheele lengte doorsneed, kwamen sommige belangstellenden er toe, eens te gaan zien hoe het er toch in dat uiterste hoekje van ons land wel uitzag.
Dit geleek dan vrij wel een ontdekkingstocht, waarbij de uitkomst de verwachting, zelfs al was die nogal hoog gespannen, ver overtrof. Men vond er, enkele steden uitgezonderd, over 't algemeen wel is waar tamelijk primitieve toestanden, die echter, juist omdat ze meer en meer tot de zeldzaamheden
- ↑ Verscheidene schrijvers volgden haar reeds hierin na, terwijl sommigen aan de benaming Neerlandsch Zwitserland de voorkeur meenden te moeten geven. Dat zij, die het naar de letter opnemen, hierdoor tot een vergelijking moeten komen die niet opgaat, schenen dezen echter te vergeten. Neerlandsch Zwitserland toch is heel wat anders dan Neerland's Zwitserland.
