reden dat het plaatsje, al telt het niet veel meer dan een duizendtal inwoners [1], op ons niet den inindruk van een dorp, wel die eener kleine stad maakt.
Dat we er echter het verkleinwoordje bijvoegen, zal zeker geen enkel Valkenburger, hoezeer ook met zijne geboorteplaats ingenomen, ons ten kwade duiden, want, als er sprake is van kleine steden, dan behoort deze gewis tot de allerkleinsten; immers, nu we vóór ons hotel zitten, zouden we iemand aan de beide uiteinden der hoofdstraat kunnen beroepen.
Ten Zuiden splitst zich deze straat in twee armen, of beter, ze loopt daar op de markt uit, minder een plein dan een zeer breede straat, links en rechts door een oude, zeer schilderachtige poort begrensd. De ééne, de Oud-Valkenburgsche poort[2], welker verweerde steenmassa van boven dicht met klimop begroeid is, dat er in bevallige festoenen afhangt, leidt naar den Oud-Valkenburgschen weg; de andere, de Maastrichtsche poort met hare drie vensteropeningen van boven, naar den grooten Maastrichtschen weg, over Berg. Dit zijn een paar monumenten die van lang vervlogen tijden spreken, tijden in welke aan dit stadje al de rampen, welke de oorlogen en twisten
- ↑ Waarschijnlijk zal het getal inwoners in de laatste jaren proportioneel sterk zijn toegenomen, daar dit toch gewoonlijk met het steeds drukker vreemdelingenverkeer gelijken tred houdt. Ook komt het ons niet twijfelachtig voor, dat, bijaldien, gelijk zich wel laat vermoeden, de toevloed van vreemdelingen in de eerste Jaren in dezelfde mate blijft toenemen, het stadje weldra een stad zal mogen genoemd worden.
- ↑ Beide poorten komen op de kadastrale kaart voor onder de namen Oud-Valkenburgsche en Maastrichtsche Poort, welke namen ook de meeste raison d'être schijnen te hebben. Intusschen wordt de eerste veelal Birkel- de tweede Grendelpoort genoemd, namen, die vermoedelijk van ouden datum zijn.
