HET GEBÖSCHKE.
Het woord klinkt Duitsch, denkelijk is het Limburgsch; Hollanders zeggen dat het lastig is om uit te spreken. Dit moge nu alles wezen gelijk het wil, de wandeling naar, in en om het Geböschke is iederen bezoeker aan te bevelen, en behoort tot die, welke hij, die slechts kort te Valkenburg verblijft, niet moet verzuimen.
Trouwens men behoeft er niet ver voor te loopen, immers het Geböschke ligt ten Zuid-Oosten als het ware onmiddellijk tegen Valkenburg aan.
De groote straat uitgaande naar de markt, slaat men daar links om, gaat de Oud-Valkenburgsche poort door, den opgang naar de Ruïne voorbij, en weldra ziet men aan dezelfde zijde een smallen doorgang tusschen twee huizen, juist breed genoeg voor één persoon. Als men goed zoekt ziet men in het gangetje tegen het hoekhuis een bordje, met het woord »Geböschke."
Gaat men dat gangetje in, dan slaat men, na weinige schreden, linksom en men heeft een vrij steil, dicht beschaduwd bergpad vóór zich.
Dit pad is zeker steil genoeg, maar het duurt op deze wijze niet lang. Op het lichtere gedeelte gekomen, splitst het zich in tweeën. Rechtuit gaande
