veel schilderachtiger. Daar, waar een bij den weg staand groepje wezenlijk monumentale Populieren als vanzelf de opmerkzaamheid trekt, heeft men een gezicht in de lengte over het Geuldal, dat wezenlijk prachtig is. Weiden, boschjes en alleenstaande boomen, waartusschen Valkenburg als het ware neergestreken is, om aan zijne bewoners, te midden dezer liefelijke natuur, een kalm en rustig leven te verzekeren, wisselen elkaar af en geven aan het geheel een ongemeene bekoorlijkheid. Dit schouwspel geniet men ongeveer een kwartier lang en men wordt niet moede het te bewonderen.
Jammer intusschen is het, dat de heg, die daar langs den weg staat, in de laatste jaren zoo hoog is opgegroeid, dat het voor velen niet mogelijk is daarover heen te zien. Te meer jammer is dit, omdat nu de meesten dezen weg herhaaldelijk langs wandelen, zonder dat ze in dit gezicht, in de lengte over een goed deel van het Geuldal, erg hebben. Het is echter wel te verwachten dat men die heg spoedig zoodanig zal inkorten, dat hij voor niemand meer een beletsel is.
Met deze geheele wandeling kan men rekenen dat ongeveer drie uren gemoeid zijn. Wel is de afgelegde afstand niet zoo groot, maar met het bezoek van den Schaesberg en oponthoud hier en daar gaat de tijd ongemerkt spoedig om.
Men kan echter een veel kortere wandeling naar Oud-Valkenburg maken, zonder daarom tweemaal denzelfden weg te gaan. Hiertoe gaat men langs het Kasteel Oost (zie blz. 44) rechtuit tot aan de beeldengroep, een product van devotie uit het begin der vorige eeuw (1739). Het is een Christus aan het kruis met Maria ter rechter- en
