232
beschreef en afbeeldde; echter onder een anderen naam, namelijk als de verander1ijke L. (Lupinus mutabilis), doelende op de veranderlijkheid van de kleur der bloemen.
De naam door Hooker aan deze plant gegeven is echter steeds de meest gebruikelijke gebleven, hoewel toch ook sommigen den laatsten aangenomen hebben.
Er bestaan wel wetenschappelijke wetten, die den in dergelijke gevallen te volgen weg aanwijzen of voorschrijven, maar op de overtreding dier wetten staat de doodstraf niet, zoodat men in dit opzigt niet zelden zijne eigene zienswijze volgt.
Geheel onjuist is het echter om, gelijk ook wel eens gebeurt, beide namen als aan verschillende soorten behoorende te willen beschouwen.
Men kweekt er ook een paar verscheidenheden van, alleen verschillende in de kleur der bloemen, die witter of lichter blaauw is; alle hebben een zachten, aangenamen reuk.
Omtrent de kultuur dezer planten valt niets bijzonders op te merken, als dat ze op eene luchtige, lichte plaats moeten staan, en natuurlijk beter groeijen in goeden voedzamen, dan in schralen grond.
Men zaait ze tegen 't laatst van April of in 't begin van Mei in den open grond, op ruim een voet afstands van elkander, daar waar men wenscht dat ze later zullen bloeijen, omdat geene éénjarige Lupine goed tegen het verplanten kan. Wat de inzameling en bewaring der zaden betreft, hieromtrent gelden de voor éénjarige gewassen algemeene handelwijzen, welke ik als aan den lezer bekend veronderstellen mag.
