teweegbrengt, om hier niet spoedig, zelfs uit een gedrukte, in een opgewekte stemming te geraken.
Ook Ernst ondervond dit spoedig, en hij dacht er weldra niet eens meer aan, dat hij op het punt stond, zich aan den éénen kant schuldig te maken aan misbruik van vertrouwen, en wellicht te gelijker tijd een misstap te begaan, die hem vroeger een gruwel was. Nóg rusten de banknoten, die hem niet toekomen, in zijn brieventasch, nóg zou hij zijn ouders met vrijmoedigen blik durven aanzien, maar hoe zal het straks zijn?
Hij heeft het tafeltje, waaraan ze sedert een uur gezeten zijn, verlaten; hij is háár op 't spoor gekomen, die thans eigenlijk het doel van zijn komst is; misschien ook kwam zij hem op 't spoor, wat haar, na de gisteren bekomen inlichtingen, niet moeilijk kon vallen; de anderen bemerken het wel, maar houden zich of ze hem niet missen. Weldra heeft hij haar weten te ontmoeten, heeft hij, al zijn stoutmoedigheid verzamelende, haar aangesproken, en een eindweegs door de menigte met haar voortgewandeld, tot ze eindelijk een vrij tafeltje vinden, waarbij ze zich nederzetten. Onder een glas wijn
