Wanneer ik nu nog hierbij voeg, dat het vruchtbeginseltje weldra in een vruchtje overgaat, hetwelk, rijp zijnde, met drie klepjes openspringt, waardoor de talrijke kleine zaden gelegenheid hebben zich te verspreiden, wat ze dan werkelijk ook spoedig doen, dan geloof ik aan het kleine driekleurige Viooltje alle eer bewezen te hebben, waarop het aanspraak heeft.
Om nu echter deze mededeeling volledig te maken, wil ik hier nog het een en ander doen volgen, 't welk betrekking heeft op de grootbloemige, zoogenoemde „Pensées." —
Ik moet beginnen met de opmerking, dat ik hier alleen gemaks- en duidelijkshalve de bij ons vrij algemeene gewoonte volgde, om alleen de grootbloemige, driekleurige Viooltjes Pensées te noemen. Eigenlijk is dit minder juist, daar de Franschen aan het gewone driekleurige Viooltje den naam „Pensée" geven en de grootbloemige als „Pensées anglaises" onderscheiden. Dit doet echter ter zake niets af. —
Moeilijk zou ik mij kunnen voorstellen, dat er
