III.
HET VERTREK.
't Was druk en toch drukkend stil den volgenden morgen in Stolman's woning. Het gemoed van deze vier menschen, die elkaar allen zoo oprecht liefhadden, was vol, maar de één wilde 't voor den ander niet weten. Ieder hield zich goed, en daardoor maakte men elkander deze afscheidsuren niet lichter.
Hoewel Berlijn zijn bestemming was, zou Ernst dien dag eerst naar Keulen gaan, waar hij een paar dagen wilde vertoeven; hij behoefde dus niet vroeg te vertrekken, om daar 's avonds nog aan te komen, zoodat er na het ontbijt nog een paar uren overbleven. Zijn bagage stond gereed, en er was dus eigenlijk niets meer te doen. Toch had men nog veel te doen, of hield men zich althans zoo. De lieve Mina, wier schalke oogen er nu op verrena zoo helder niet
