Voort! naar den trein. IJlings sprongen Dalman en van Maas in 't rijtuig. Een handdruk over en weer; „Gelukkige reis! Niet derailleeren onder weg!" enz. enz.... de stoomfluit gilde en voort gingen zij.—
Ernst was stil geworden, en niet het vertrek zijner vrienden alleen was daar de oorzaak van; zelfs dit niet in de eerste plaats. In een vlaag van dronkenmans opgewondenheid had hij, op spottenden toon, het woord moeder uitgesproken. Bespotting was zeker volstrekt zijn bedoeling niet geweest, maar toch.... Ook had hij in drie weken niet aan zijn ouders geschreven; hij had er deels niet aan gedacht, en, als hij eraan dacht, was hij er niet toe gestemd geweest. De gedachte aan de ongerustheid zijner moeder maakte zich nu met onweerstaanbaar geweld van hem meester. Kon hij nu maar naar zijn kamer gaan! Hij gevoelde zich bovendien in een zeer opgewonden stemming; hij kon anders zeer goed tegen een glas wijn, maar er was nog al veel en nog al wild gedronken, en opgewondenheid doet in zulke gevallen meer kwaad, dan de wijn zelf. Zoo gaarne zou hij wat gaan rusten en dan naar huis schrijven; hij wendde hoofdpijn voor....
