SNELLE GROEI.
ls ik 's Zondag-ochtends door den tuin wandel, is het of ik met heel andere oogen zie dan op de werkdagen, wanneer ik toch altijd regelmatig denzelfden toer maak.
Denkelijk vertel ik hier aan de meesten niets nieuws, want ik zal de eerste en de eenige wel niet zijn met wien dit het geval is.
Alles ziet er dan wel is waar uit als den dag te voren, maar toch is het of er over alles een andere gloed ligt, als het mooi weer is, en als het weer druilig is toch een andere tint.
Ik laat het gaarne aan den lezer over dit te verklaren; ik zou er wel een poging toe kunnen doen, maar 't kon mij allicht op een terrein brengen, waarop ik minder goed thuis ben.
Zeker is het, dat ik er die Zondagochtend-wandelingen niet gaarne aan zou geven, en het al heel slecht weer moet wezen wil ik mij er van laten afhouden.
Niet zelden waag ik er een nat pak of natte voeten aan,
