Cactus (Discocactus) noemde, waarvan slechts een tweétal soorten bekend zijn, en hetwelk, wat den vorm der plant betreft, met de Meloen-Cactussen overeenkomt, maar door den bloei weer op de Egel Cactussen gelijkt.
Zoo valt het niet moeielijk de meest van elkaar afwijkende soorten van deze om bare veelvormigheid zoo merkwaardige plantengroep aan elkaar vast te knoopen, en het zelfs voor den leek duidelijk te maken, dat men hier met een reeks te doen heeft, waarin, door een opeenstapeling van kleine wijzigingen, een schier eindelooze verscheidenheid ontstaat.
En die geregelde opeenvolging, die aaneensluiting van het schijnbaar hoogst heterogene, is geen fictie; 't is een daadzaak, die zóó duidelijk aan het licht treedt, dat er geen plaats voor twijfel overblijft.
Ik noemde slechts eenige der voornaamste geslachten, die men als de hoofdgeslachten kan beschouwen; grootere stations als het ware, waartusschen nog verscheidene kleinere liggen, welke die overgangen nog veel geleidelijker maken.
De meeste van die geslachten bieden op zich zelf rijke verscheidenheid, deels door grootere of kleinere wijzigingen van den vorm, de grootte en de talrijkheid der dorens en stekels, die nú kort en stijf, dán lang en slap zijn, soms zelfs op haren gelijken, zooals dit b.v. bij de grijsharige C. (Cereus senilis)[1] op zúlk een verrassende wijze het geval is, dat de kruin dezer plant aan dien van een grijsaard doet denken; dit zijn echter allen wijzigingen van één type, die door het geheele geslacht heen gemakkelijk is aan te wijzen.
Men moge dus met deze planten al of niet, meer of minder ingenomen zijn, niemand zal ontkennen dat deze uitge-
- ↑ Van senez = een oud man, een grijsaard.
