NATUUR EN KUNST IN DE TUINEN.
eder weet dat in de tuinarchitectuur van den tegenwoordigen tijd een geheel ander beginsel gehuldigd wordt dan vroeger. Toen—we gaan slechts terug tot het laatst der 17de eeuw—en ook nog later, waren de tuinen in de volle beteekenis van het woord de uitdrukking van kunst, tot welker samenstelling de Natuur[1] de middelen, of misschien is het beter gezegd de grondstoffen leverde. Boomen en heesters toch werden niet gebruikt gelijk ze door de Natuur voortgebracht waren, maar ze werden geknipt, gevormd en van pas gemaakt, evenals het bouwmateriaal voor een huis.
In het geheel heerschte overigens dezelfde beginselen, die men bij het bouwen van een huis pleegt in acht te nemen; het werd verdeeld in symmetrische afdeelingen en vakken; deze werden door hooge heggen ommuurd of door palmran-
- ↑ Men heeft mij wel eens gevraagd, waarom ik het woord natuur bij afwisseling met een kapitale en met een kleine beginletter schrijf. Ziehier 't verschil: Er is natuur in dien aanleg.—Die aanleg doet de Natuur tot haar recht komen.
