Sinte-Mette den nufe

We komen al om de nufe

den aave is verteijrd

We za zo geirne vuurke stoken

ge wet nie wat he hei

Stok vu, moekt vu,

Sinte Mette is hie,

Sinte Mette kùrfke

Hie woeênt en goeie vra,

die wa geire geeve za

Geft wa en ààft wa,

tot tenoiste jaar nog wa

’t lieke is gezoengen

me hele frisse moed

Kaffee met soeëjker is heel héél goe.