Auteur:Émile Zola: verschil tussen versies

In de zogenaamde "Dreyfuss-affaire" (1894-1906), waarbij de joodse officier Dreyfuss op grond van vermeende spionage-activiteiten door het militair gerecht werd veroordeeld, schreef zola een open brief aan de president van de Franse republiek, die hij tevens onder de titel "J'accuse" ("Ik klaag aan") in de Franse krant "L'Aurore" publiceerde vanwege zijn gefundeerde kritiek op de onrechtvaardige behandeling van Dreyfuss. Zola's engagement maakte het proces niet alleen bekend buiten de grenzen van Frankrijk, maar leidt tot protesten van talrijke intellectuelen en tot de rehabilitatie van Dreyfuss (1902), wat Zola echter niet meer beleefde.

Zola is de literatuurgeschiedenis ingegaan als de grondlegger van het naturalisme, een richting in de dichtkunst die in de laatste decennia van de 19de eeuw in de Franse en Duitse literatuur ingang vond en die op de door de industrialisatie veranderde levenssituatie aansloot. De mens wordt in toenemende mate gezien als een sociaal wezen, d.w.z. als een product van het milieu, waarin hij opgroeit. Voor de schrijver is dan ook de eerste opgave dit milieu natuurgetrouw voor te stellen, waarbij hij gebruik moet maken van de methode van het wetenschappelijk experiment, van de gedetailleerde, empirische studie, zoals Zola in zijn theoretisch geschrift "Le roman expérimental" (1880) stelt. Het moet daarbij niet alleen de bedoeling zijn van de dichterlijke voorstelling om de mens in zijn handelingen en gedrag - en daarbij gaat het vooral over marginalen zoals misdadigers en prostituees - beter te verstaan. Veeleer moet de literatuur het begripsproces bevorderen om sociale conflicten te helpen oplossen.

Belangrijkste werken: "Les Rougon-Macquart" (1873), "Nana" (1880), "Germinal" (1885).