[ 2 ]Den Ambassadeur van Spaengien heeft in zijne propositie aen de Conincklijcke Majesteyt van Groot Brittannien versocht dese naervolgende vier poincten.
Eerst d’alliantie van den Prince van Wallis met een Dochter van Spaengien.
Ten tweeden, dat zijne Coninckl. Majesteyt niet soude willen toestaen de voor-ghenomene Collecte ten behoeve van zijne Coninckl. Majest. van Bohemen.
Ten derden, dat zijne Majesteyt aldaer soude verbieden eenigh volck te lichten ten behoeve van zijne Majesteyt van Bohemen.
Ten vierden, dat zijne Majesteyt by de H. M. Heeren Staten Generael soude willen helpen bevorderen de continuatie vande Treves.
Waer op zijne Majesteyt soude gheantwoordt hebben, als volcht:
Op’t eerste: dewijle zijn Soone den Prince van Wallis ghenoeghsaem tot zijne Jaren was ghekomen, dat zijne Majesteyt de Prince voorsz. niet gaern een houwelijck wilde op-dringhen, doch wat hy met den Prince daer in handelde soude zijne Majesteyt aensien.
De Collecte aengaende, konde zijne Majesteyt niet verhinderen, ende dat zijne Majesteyt oock veel mochte lijden, soo hy ghelijcke Collecte konde bekomen, dat ’tselve gheschiede.
Op’t derde dat zijne Coninghl. Majesteyt mede wel te vreden was datter ghelijcke lichtinghe van volck ten behoeve van den Keyser wierde ghedaen.
Ten laetsten, dewijle de Geunieerde Provintien een Vrye Republijcke waren, dat hy met henluyden moeste handelen, ende dat hy als-dan zijne Ambassadeur aldaer, daer inne wel wilden laten ghebruycken.
Oock melt ’tselve schrijven dat den Prince van Wallis ’tvoorsz. versochte houwelijck heeft afgheslagen, waer over de Ghemeente aldaer seer verblijt was.
