Van den vijf vrouden
Van den vijf vrouden
|
Van den vijf vrouden | |
| Auteur | Jacob van Maerlant |
| Genre(s) | Gedicht |
| Brontaal | Middelnederlands |
| Datering | 13e eeuw |
| Bron | Project Laurens Jz Coster |
| Auteursrecht | Publiek domein |
 | |
Maria, vrouwe uutvercoren,
Ghi ontfinghet in u oren
Van den Heilighen Gheest u kint;
Gabriël brochte u te voren,
Doe hi u twort sprac in doren,
Dies ghi vro waert, scone smale;
Om die vroude diemen vint
Die u daer bequam so wale,
Ontfaet mi ten lesten male,
Eer dat mi die viant bint.
Dochter, moeder ende maghet,
Jeghen dat nature draghet
Brochti uwen vader voort.
Salighe oghen, dat ghi saghet,
Salich, daer ghi binnen laghet,
Jhesus, des hoghes Vaders woort!
Dor die bliscap, die ghi inne,
Edele maghet, hadt van sinne
Omme die salighe gheboort,
Helpt mi dat ic mijn leit verwinne,
Ende ic u ter noot bekinne,
Vrouwe, daer therte scoort.
Vro so waerdi ooc, Marië,
Doe Jhesus, u sone vrië,
Vander doot te live opstont.
Recht eest dat elc kerstijn lië,
Ende u love ende benedië
Omme dit elc ghelovich mont.
Maghet vol van alre doghet,
Ghi die aldus waert verhoghet,
Als u selven wel es cont,
Helpt mi, uutvercoorne joghet,
Ter noot, want ghijt wel doen moghet,
Jeghen den fellen helschen hont.
Selve saegdi ane, Vrouwe,
Dat u kint na sinen rouwe
Ter rechter hant sijns Vader clam,
Daer hi taelman es ghetrouwe
Ende bidt den Vader, dat hi scouwe
Die wonden, die hi dor ons nam.
Om dexe opvaert, die u brochte
Bliscap groot in u ghedochte,
Want u also wel bequam,
Sijt ghenadich ende sochte
Mi, die also diere cochte
Jhesus, u kint, dat soete lam.
Ghi waert vro ter vijfter werven
Doe ghi ons allen te bederven
Gheheel bi Gode waert gheset.
U verscheden was gheen sterven,
Maer wissel toter hogher erven:
Van u nes op derde let.
Omme dese opvaert sonderlanghe,
Daer u omme loven met sanghe
Alle dingle onbesmet,
Helpt mi, Vrouwe, dat ic ontganghe
Inden lesten hartvanghe
Vor des onreins viants net.
Spieghel boven alle wive,
Ontfaet deze love vive
Van uwen vijf vrouden groot;
Laet u lief sijn datment scrive
Ende dat behouden blive,
Niet omme dat ghijs hebt noot,
Maer om dattetmi, keitive,
Sta te staden tenden den live
Voor des viants wederstoot,
Ende mine harde herte stive
Daermede also dordrive,
Dat si suver vor di doot!
Amen.