De Génestet/Aan Ds. Humanus, Theol. Doct.
← Deftigheid | De dichtwerken van P.A. de Génestet (1877) door P.A. de Génestet | Verstand en geweten → |
Uitgegeven in Amsterdam door Gebroeders Kraay. |
CVI.
AAN Ds. HUMANUS, THEOL. DOCT.
Gij zijt een mensch, eenvoudig, mild, gewoon —
Doch zoo gewoon, als ik mij-zelf mocht wenschen! —
Gij gaat, gij doet, gij lacht als andre menschen,
Gij voelt als wij en spreekt op de' eigen toon.
[ 365 ]Doch zoo gewoon, als ik mij-zelf mocht wenschen! —
Gij gaat, gij doet, gij lacht als andre menschen,
Gij voelt als wij en spreekt op de' eigen toon.
Gij redeneert, dat elk u volgen kan;
Gij hebt geen stel van stemmen of gezichten,
Geen heilig soort van maten en gewichten;
Gij vreest uw God en zijt oprecht: een man!
Gij hebt geen stel van stemmen of gezichten,
Geen heilig soort van maten en gewichten;
Gij vreest uw God en zijt oprecht: een man!
Gij zegt al vaak: ik weet niet! gul en goed;
Geen vreemde balk verblindt uw heldre oogen,
Ruim klopt uw hart vol liefde en mededoogen;
Wat menschlijk is, heeft recht op uw gemoed.
Geen vreemde balk verblindt uw heldre oogen,
Ruim klopt uw hart vol liefde en mededoogen;
Wat menschlijk is, heeft recht op uw gemoed.
Hoe voert uw geest onmerkbaar heerschappij!
Vertrouwen eischt uw open, ronde trouwe;
’k Ben eenzaam liefst in krankheid en in rouwe,
Maar ben ik droef of krank – wees welkom Gij!
Vertrouwen eischt uw open, ronde trouwe;
’k Ben eenzaam liefst in krankheid en in rouwe,
Maar ben ik droef of krank – wees welkom Gij!
Gij zijt een mensch – gewoon; doch niet gewoon
Sinds hier natuur in zeldzaamheid verkeerde! –
Hoe dank ik u voor ’t geen uw geest mij leerde!
Hoe eer ik ú – gij eert den menschenzoon.
Sinds hier natuur in zeldzaamheid verkeerde! –
Hoe dank ik u voor ’t geen uw geest mij leerde!
Hoe eer ik ú – gij eert den menschenzoon.