De Génestet/Welgelegen
| ← Onder de linde | De dichtwerken van P.A. de Génestet (1877) door P.A. de Génestet | Op een kind in Mei geboren → |
| Uitgegeven in Amsterdam door Gebroeders Kraay. |
WELGELEGEN.
’k Noem mijn huis, vol huwlijkszegen,
Kinderliefde en moedermin,
Somtijds lachend: Welgelegen;
Maar die scherts heeft droeven zin.
Kinderliefde en moedermin,
Somtijds lachend: Welgelegen;
Maar die scherts heeft droeven zin.
„Welgelegen? woont gij buiten?
Of is ’t uitzicht dan zoo schoon
Op uw stadje, door de ruiten?” –
Neen: doch weet ge wáár ik woon?
Of is ’t uitzicht dan zoo schoon
Op uw stadje, door de ruiten?” –
Neen: doch weet ge wáár ik woon?
Vlak bij ’t kerkhof!:Al de dooden
Moeten steeds mijn huis voorbij
En verkonden, stille boden:
„Heden ik en morgen gij.”
Moeten steeds mijn huis voorbij
En verkonden, stille boden:
„Heden ik en morgen gij.”
’t Is wel vroolijk! zelfs bij tijden
Al te vroolijk! veel te druk
[ 224 ]Kunnen de ekipages rijden
Langs mijn woning vol geluk.
Al te vroolijk! veel te druk
[ 224 ]Kunnen de ekipages rijden
Langs mijn woning vol geluk.
’k Zucht dan vaak ook: Stille vrinden,
Neemt, zoo ’t kan, de boodschap mee,
Dat ik graag bij mijn beminden
Nog wat blijven wou in vreê! –
Neemt, zoo ’t kan, de boodschap mee,
Dat ik graag bij mijn beminden
Nog wat blijven wou in vreê! –
Vlak bij ’t kerkhof, maar twee schreden
En ge zijt er, gauw en goed,
Waar ge lang om heen kunt treden,
Maar toch eindlijk rusten moet.
En ge zijt er, gauw en goed,
Waar ge lang om heen kunt treden,
Maar toch eindlijk rusten moet.
Vlak bij ’t kerkhof, maar één stapje
En ik sta er aanstonds voor;
Komt mijn tijd voor ’t laatste stapje –
’k Heb geen rijtuig nodig, hoor!
En ik sta er aanstonds voor;
Komt mijn tijd voor ’t laatste stapje –
’k Heb geen rijtuig nodig, hoor!
Aaklig, hé, om zoo te wonen
Vlak bij ’t kerkhof, bij je graf?....
Maar, mijn lieven, sterken, schoonen!
Woont ge er dan veel verder af?
Vlak bij ’t kerkhof, bij je graf?....
Maar, mijn lieven, sterken, schoonen!
Woont ge er dan veel verder af?
D.1858.