Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Calamita (1)

← De Ele­men­ten nae ’t ge­voe­len van Em­pe­do­cles

‘Ca­la­mi­ta. El­len­de’ door Ce­sa­re Ri­pa

Ca­la­mi­ta →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 121. Publiek domein.

[ 121 ]

Calamita. Ellende.

EEn treurige Vrouwe in ’t ſwart gekleet, en ſlecht in den dos of harnaſch, vertoonende ſich ſwack, leunende op een riet, houdende in de hand een boſſel gebroken koorenayren, als die door de ſtorm winden zijn te neder geſlagen.
Het ſwarte kleed bediet ſwaermoedigheyt, die een geduerige Medegeſellinne van de Ellende is. ’t Riet daer op datſe leunt, vertoont, datſe geen grooter Ellende weet als te ſtaen in gevaer van te verderven, ſulx datmen dickwijls wort vervoert om den dood te wenſchen, tot ſijn verloſſinge. En ’t Riet om dat het leedigh en niet dick is, breeckt lichtlijck alſſer eenig ſwaer gewicht op leunt, alſoo komt oock de hope van deſe Werlt lichtlijck te gebreecken, om dat alle ſlagh van winden, oock hoe ſwack die zijn, machtigh zijn om in den grond te ſtorten alle gebouwſels en gronden van onſe hope, en hier door wort oock Calamita, Ellende, van de Calami van het Riet genomen.
Het bondel koren, als boven geſeyt is, bediet de bederfniſſe en ondergangh van de vruchten ’t welck het beginſel is van onſe Ellende.