Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Eternita (4)

← Eter­ni­ta. Eeuwig­heyt of ge­duy­rig­heyt

‘Eter­ni­ta’ door Ce­sa­re Ri­pa

Se­cu­lo. Een Eeuwe, […] →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 127. Publiek domein.

[ 127 ]

Eternita.

EEn Vrouwe als een deftige Matrone, die in de rechter hand een Slange heeft in ’t ronde gekrult, hebbende den ſteert in den mond, en een ſluyer op ’t hoofd, die beyde de ſchouders bedeckt.
 Zy deckt haere ſchouders, om dat de verloopen tijd in de Eeuwigheyt niet wordt geſien.
 De Slange in ’t ronde, bediet, dat de Eeuwigheyt ſich ſelve onderhout, en van geen uytwendigh dingh wort gevoet. En by de Oude bediede de Slange, de Werreld en het Iaer, die sich geduyrighlijck, in haer ſelven, als eenige Philoſophen ſeggen, keerde en draeyde. Dit ſelve is in weynige Iaeren vernieuwt ter gedachteniſſe van Gregorius xiii, en van ’t Iaer dat van hem is verbetert: het welcke een getuygheniſſe ſal weſen dat de Eeuwigheyt van de naeme, ſoo een groot Prince waerdigh is: Alles nae de meeninge van de Pithagoriſten, die daer ſeyden, dat het beeld van de Eeuwigheyd de Tijd was, en voor den tijd naemenſe Plato en Mercurius Triſmegiſtus. En nae de beſchrijvinge van Claudianus, in ’t lof van Stilico, ſeyt hy, de bemorſte Moeder der Iaeren, ſit in ’t hol der onmeetelijcker Eeuwe, die de tijden in haeren wijden boeſem ſtort en wederom wegh neemt. Dit hol heeft een Slange omſlingert, die door een ſtille kracht alles verteert. En hy groeyt ſtaedigh aen met ſchubben, hebbende den ſteert ingetrocken. Hy ſlockt alles ten monde in, en brenght de beginſelen weder tot den val.