Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Honesta

← Va­na Glo­ria. Eere of Roem die ydel is. […]

‘Ho­nes­ta. Eer­baer­heyt’ door Ce­sa­re Ri­pa

Ver­gog­na Ho­nes­ta. Eer­bae­re schaem­te →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 110-111. Publiek domein.

[ 110 ]

Honesta. Eerbaerheyt.

EEn Vrouwe met neergeſlaegen oogen, zeedighlijck gekleet, hebbende eenen ſluyer op ’t hoofd, die haer oogen bedeckt.
 De deftigheyt van ’t kleed is een teycken van ’t eerlijck gemoed dat in den Menſche is, overſulx eeren wy en houden den perſoon, om ſijne deftige kleedinge in waerden, al is ’t ſchoon dat hy ons onbekent is, weſende de uytwendige dingen van den Menſch, kenteyckens van de inwendige, die op de volmaecktheyt van de ziele ſien.
 De neergeſlagen oogen zijn kenteyckens van de Eerbaerheyt: Want de dertelheyt in de oogen ſwevende, ſoo gaet de Liefde of [ 111 ]Minne door de oogen naer ’t hert, gelijck de Poëten ſeggen. Maer dieſelve ter aerden nedergeſlagen zijnde, doen blijcken, dat noch de geeſt der dertelheyt, noch de kracht der Minne kan doordringen in de binnenkaemeren van haere ziele.
 De ſluyer om ’t hoofd is een kenteycken van Eerbaerheyt, en dat ſoo wel naer ’t gebruyck van de oude als nieuwe, weſende dieſelve een vrywillige verhinderinge tegens de dertele drayingen en keeren der oogen.