Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Riso (3)

Ri­so. Lach Ri­so. Lach’ door Ce­sa­re Ri­pa In­si­die. Lis­ti­ge lae­gen, […]
Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 278-279. Publiek domein.
[ 278 ]

Riso. Lach.

EEn vrolijcke en ſchoone jonge Vrouwe, houdende in d’eene hand een Maske met een omgedraeyt en lelijck backhuys, want de lelijckheyt en onbetaemlijckheyt is ſonder eere of achtbaerheyt, gelijck Ariſtoteles over den lach, ſeyt, en daer by ſal deſe ſpreuke [ 279 ]ſtaen: Amara riſu tempera. De bittere dingen ſuldy met lacchen maetigen.