Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Speranza (3)
| ← Speranza. Hope | ‘Speranza. Hope, van d’Oude afgemaelt’ door Cesare Ripa | Speranza. Hope → |
| Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 205. Publiek domein. |
Speranza. Hope, van d’Oude afgemaelt.
EEn jongh vrolijck Maeghdeken met een lang doorſchijnend kleet, ſonder gordel, houdende in de twee vingers van de hand een klaver van drie blaeders, lichtende met d’ander hand haer kleed op, ſchijnende als ofſe op de tippen van de toonen gingh.
De Hope wort Iongh gemaelt, om datſe begint als de kinderkens, want alſoo men de Hope van haer heeft, datſe goed ſullen worden, alſoo oock in ’t geene de Menſche hoopt, ſoo kan hy ſich noch niet volkomelijck verblijden.
Vrolijck wortſe vertoont, om dat al het gevolgh dat de Mensche hoopt hem vrolijckheyt aenbrenght. Oock vertoont het langh en doorschijnend kleet, dat alle Hope langh is, en men ſiet ſijn begeerte of verlangen door ’t kleed heen.
Met een kleed ſonder gordel wortſe vertoont, om dat de Hope de waerheydt niet bind noch grijpt, maer vat alleene dat geene, wat hem hier en daer uyt de locht mocht aen waeyen.
Het trifolium of klaver drie-blad met dryen, is het eerſte dat van alle geſayde kruyden voortkomt; En dit is ’t, dat genaemt wort, het groen van de Hope.
Zy gaet op de tippen van de voeten, om dat de Hope niet vast staet, en zy voegt ſich nimmermeer ten zy by geval, en altijt dunkt ons ’t geene, waer nae wy hopen, veel grooter, als ’t geene wy hebben en beſitten.