< Karel ende Elegast/Deel 2 Karel ende Elegast/Deel 3 Karel ende Elegast/Deel 4 >


Bequaemgroepe: Karel ende Elegast

400
 Dien hi manlic voor hem hilt
 Dat hi in tween stucken vloech
 Oft ware een linden loof
 Die swarte sloech den coninc weder
 Die swerde ghingen op ende neder
405
 Opten helme op die maelgien
 Datter menich moeste faelgien
 Daer en was halsberch gheen soe goet
 Daer en dranc dore dat bloet
 Doer die maelgien vuter huyt
410
 Daer van sloeghen groot gheluyt
 Die spaenderen vanden scilde daer vloghen.
 Die helmen op hoer hooft die boghen
 Ende ontfingen scarde ende vlegghen
 So scaerp waren der swaerden eggen
415
 Die coninc pensde in sinen moet
 Dese is te wapene goet
 Sal ic liden mijns namen
 Ic souts mi eewelic scamen
 Nemmermeer en gecreech ic eere
420
 Doe sloech hi eenen slach so seere.[fol. 9v]
 Opten swarten die voor hem hilt
 Dat hien manlic hadde gheuelt
 Ende vanden ors tumelen dede
 Tusschen hen beyden en was gene vrede
425
 Ende die swarte sloech opten heere
 Ende sloech enen slach so seere:
 Opten helm dat hi booch
 Ende tswaert in twee stucken vloech
 So anxtelic was die slach
430
 Als dat die swarte sach
 Datti sijn swaert hadde verloren
 Tfy dat ic ye was gheboren
 Pensde hi in sinen moet
 Dat ick leue waer toe ist goet
435
 En hadde noyt ongheual
 Noch nemmermeer en sal
 Waer mede sal ic nv verweeren.
 En prise mijn lijf niet twee peeren
 Want ic ben ydelre hande
440
 Doe docht den coninc scande
 Op eenen te slane die voor hem helt
 Die sach hi liggen tswaert opt velt
 In twee stucken ghebroken
 Pensdi en is niet ghewroken
445
 Die eenen wille slaen of deeren.
 Die hem niet en can gheweeren:
 Dus hilden si stille int wout.
 Haer ghepeyns was menichuout[fol. 10r]
 Deen wie dander wesen mochte
450
 Byden heere die mi ghewrochte
 Sprac karel die coninc
 Ghi en berecht mi een dinc
 Heer ridder des ic v vraghe.
 Ghi hebt gheleeft al v daghe
455
 Hoe ghi hiet of wie ghi sijt.
 Ende laet ons corten desen strijt:
 Mach ic met eeren liden.
 Ic sal v henen laten riden
 Als ic uwe name weet.
460
 Die swarte sprac ic ben bereet
 In dien dat ghi mi maket vroet
 Wat nootsaken dat v doet
 Dat ghi hier quaemt te nacht
 Ende wiens toren dat ghi wacht
465
 Doe seyde karel die edel man
 Segt mi tierst ic segh v dan
 Wat ic hier soecke ende iaghe
 En derf niet riden bi daghe
 Ten is sonder nootsake niet
470
 Dat ghi mi dus ghewapent siet
 Ic sel seggen hoet coemt
 Als ghi mi uwen name noemt
 Dies sijt seker ende vast
 Heere antwoerde elegast
475
 Dat sprac die ridder herde saen
 Ten is mi ten besten niet vergaen.[fol. 10v]
 Ic heb goet ende lant verloren
 Dat ic hadde hier te voren
 Bi ongheualle als menich doet
480
 Soudict v al maken vroet
 Hoe mine saken comen sijn
 Eer ic v geseyde den sin
 Het soude v dencken veel te lanc
 Mijn gheluc is so cranc
485
 Als dit die coninc verstoet.
 Was hi blide in sinen moet
 Al haddet al gheweest sijn
 Tgoet dat vloyt opten rijn.
 Hi seide ridder eyst v bequame
490
 Nv segghet mi uwen name
 Ende hoe ghi v gheneert
 By al dat god heuet weert:
 Ende bi hem seluen te voeren
 Van mi en en hebdi gheenen toren
495
 Ic sal v so vele berechten.
 Vraechdijs mi sonder vechten
 Ende sonder euelen moet
 In dien dat ghi mi maket vroet
 Nv sijts seker ende vast
500
 Heere ic hiete elegast
 En wil v niet helen
 Daer ic bi leue moet ic stelen
 Mer so vele isser an.
 En steels geenen armen man[fol. 11r]
505
 Die bi sijnre pine leeft
 Dat pelgrim ofte coopman heeft
 Dies laet ic hem ghebruken wel
 Mer ic en verseker niemant el
 Sint dat ic was gheboren.
510
 Ende ic mijn goet had verloren
 Daer jc bi soude leuen
 Ende mi die coninc had verdreuen
 Karel vut minen lande
 Ic salt segghen al ist scande
515
 So heb ic mi onthouden
 In wildernissen ende in wouden
 Daer si twalef bi leuen
 Moetent rike luden gheuen
 Bisscoppen ende canoniken
520
 Abden ende moniken
 Dekenen ende papen
 Daer icse can betrapen
 Ic neme haer goet met liste.
 En weet so vast en kiste
525
 Weet icker goet in
 Ic brenct in mijn gewin:
 Ende onder mine ghesellen
 Wat soudicker meer of tellen
 Minen list is menichuout
530
 Mine gesellen sijn int wout
 Ende ic voer wt om auenture
 Ende heb vonden enen sueren[fol. 11v]
 Want ic heb mijn swaert verloreu.
 En coeser gheen haue voren
535
 Ende ict weder hadde gheheel
 Der slaghen heb ic ooc een deel
 Meer dan ic ye ghewan
 Op eenen nacht van eenen man
 NV segt mi ridder hoe ghi heet
540
 Ende die ghene die v veet
 Is hi van sulker machte
 Dat ghi riden moet bi nachte
 En condise niet ghematen:
 Die ghene die v haten
545
 Ghi sijt te wapene so goet
 Die coninc pensde in sinen moet
 God heeft mijn bede ghehoort
 Nv moetti mi beraden voort
 Dit is die man die ic begheerde
550
 Bouen alle die leuen op daerde
 Mede te varen op desen nacht
 God heefter mi te poente bracht
 Nv moet ic liegen door den noot
 Biden heere die mi gheboot:
555
 Sprac die coninc tot elegast.
 Aen mi hebdi gheleyde vast
 Ghestade vrient ende vrede
 Ic sel v seggen mine sede.
 Wat helpt vrienden verholen
560
 Ic heb so vele goets gestolen[fol. 12r]
 Waer ic mitter helft gheuaen
 Men liet mi waerlic niet ontgaen
 Om mijn ghewichte van goude root
 Mar het dede mi den noot
565
 Noot breket alle strijt.
 Nv segghet mi ridder wie ghi sijt
 Ick sel v segghen minen name
 Ist v wille ende bequame
 Ic ben ghehieten adelbrecht
570
 Ic pleghe te stelen ouer recht.
 In kerken ende in cluysn.
 Ende in alle gods husen.
 Ic stele alderhande saken
 En late niemant met ghemaken:
575
 Den rijcken ende den armen
 Ic en achte niet op hoer carmen.
 En weet gheenen armen man
 Daer ic mijn ghewin weet an
 En naem hem lieuer sine haue
580
 Dan ic hem die mine gaue
 Aldus heb ic mi ontdraghen
 Ende hebbe gheleyt nauwe lagen
 Om eenen scat die ic weet
 Mi souts wesen wel ghereet
585
 Eer emmermeer morghen vroe
 Haddicker goede hulpe toe
 Also vele als ics rochte
 Ende mijn peert dragen mochte[fol. 12v]
 Die scat is qualic ghewonnen.
590
 God en souts ons niet vergonnen
 Al hadden wijs een deel
 Di scat leyt in een casteel
 Daer mi die eyghenoot is cont
 Al haddens wijs vijf hondert pont
595
 Ten mochten niet deeren
 Dat wi vanden sinen teeren.
 Laet ons gesellen sijn te nacht
 Dat wi connen beiaghen
 Beyt hier ende het sal daghen