< Karel ende Elegast/Deel 1 Karel ende Elegast/Deel 2 Karel ende Elegast/Deel 3 >


Bequaemgroepe: Karel ende Elegast

205
 Hoer goet stelen ende rouen
 Nv mach ic hem wel ghelouen.
 Die leuen bider auontuer
 Si weten wel dat si verbueren.
 Lijf ende goet machmense vaen
210
 Men doetse hangen ende thooft of slaen
 Of steruen arger doot
 Horen anxte is dicke groot
 Nemmermer en gheualt mi dat
 Dat ic man doer cleynen scat.
215
 Steruen doe in al mijn leuen
 Ic hebbe elegast verdreueuen
 Om cleyne sake wt minen lande
 Die dicke set sijn lijf te pande.
 Om tgoet daer hi bi leeft
220
 Ic wane hi dicke sorghe heeft.
 Hi en heeft lant noch leen
 Noch ander toeuerlaet geen
 Dan hi mit stelen can beiaghen
 Daer op moet hi hem ontdraghen.[fol. 6r]
225
 Ic nam hem tlant des was hi heere
 Dat mach hem nv wel rouwen seere
 Beide borch ende lant
 Des was ic herde onbekant
 Want hi hadde in sine scaren
230
 Die met hem onthouden waren
 Ridders serianten een ghetal.
 Die ic heb onterft al
 Beyde van lande ende van goede
 Nv volghen si hem al doer armoede
235
 Ic en laetse niewers gedueren.
 Diese onthilde ic daden verbueren
 Beyde borch ende leen
 Hi en heuet toeuerlaet gheen
 Hi moet hem al onthouden
240
 In wildernissen ende in wouden
 Ende moet alleene beiaghen
 Daer si hem alle op ondraghen
 Mer so vele isser an
 Hi en steelt gheenen armen man
245
 Die bi sijnre pinen leeft
 Dat pelgrim ofte coepman heeft
 Laet hi hem gebruken wel
 Mer hi en versekert nyemant el.
 Bisscoppen ende canoniken
250
 Abden ende moniken
 Dekenen ende papen
 Daer hise can betrapen[fol. 6v]
 Comen si in sijnre werde.
 Hi neemt hem mulen ende peerde
255
 Ende steectse vut haren ghereyde
 Dat si vallen op die heyde
 Ende neemt hem mit sijnre cracht
 Al dat si daer hebben bracht
 Siluer cleeder facelment
260
 Dus beiaecht hi hem ontrent
 Daer hi die rike lieden weet.
 Hy neemt hem haren scat ghereet
 Beyde siluer ende gout:
 Sinen list is menichfout
265
 Nyemant en cannen gheuaen.
 Nochtan heefter om ghedaen
 Menich man sine cracht.
 Ic woudic nv in deser nacht
 Sijn gheselle mochte wesen.
270
 Ay heere god helpt mi tot desen
 [.]It deser talen voer hi voort.
 Die coninc ende heeft verhoort
 Hoe een ridder quam gheuaren
 Inder seluer ghebaren.
275
 Als die riden wil verholen
 Met wapenen swart als colen
 Swart was helm ende schilt
 Die hi aenden hals hilt
 Sinen halsberch mochtmen louen[fol. 7r]
280
 Swart was den wapenroc daer bouen.
 Swart was dors daer hi op sat
 Ende quam enen sonderlingen pat
 Dwers riden doer den woude
 Alsen die coninc ghemoeten soude.
285
 Segende hem en was in vare
 Ende waende dat die duuel ware
 Om dat hi was so swart al
 Den riken god hi hem beual.
 Hi pensde in sinen moet
290
 Gheualt mi quaet ofte goet:
 En vlie te nacht doer desen.
 Ic sel der auonturen genesen.
 Nochtan weet ic te voren wel
 Tis die duuel ende niemant el
295
 Waer hi van gods aluen yet
 Hi en ware so swart niet
 Tis al swart peert ende man
 Al dat icker aen gemerken can
 Ic bidde gode dat hi waket
300
 Ic duchte dat mi toren naket
 Dat dese mi niet en scende
 Ende als hi bet quam ghehende
 Seghende hi hem ende was in vare
 Ende waende dat die duuel ware.
305
 Ende die swarten ridder heeft vernomen
 Den coninc teghen hem comen.
 Pensde hi in sinen sin
 Dese is verdoelt hier in.[fol. 7v]
 Ende heuet sinen wech verloren
310
 Ic mach dat aen hem verhoren
 Hi salder laten die wapen sijn
 Die die beste sijn in schine
 Die ic in seuen iaren sach.
 Si verlichten als den dach.
315
 Van steenen ende goude
 Wanen quam hi inden woude.
 Ten was noyt arm man
 Die sulcke wapen droech an
 Ende sulc ors hadde bescreden
320
 So sterc ende van scone leden
 DOen si quamen te gemoeten
 Leden si al sonder groeten
 Deen besach den anderen wel
 Mer si en seyden niet el
325
 Als hi den coninck was leden
 Diet swart ors had bescreden:
 Hilt hi stille ende dochte
 Wye die ander wesen mochte
 Waer om dat hi aldus lijt.
330
 Ende sijnre talen aldus vermijt
 Datti mi niet en groete
 Doen hi mi ghemoete
 Ende om gheen dinc en vraghet
 Ic wane dat hi quaet iaghet.
335
 Waer ic seker van dien:
 Dat hi quame om verspien[fol. 8r]
 Datti mi ofte mine
 Brenghen wilde in pine
 Teghen den coninc die ic ontrade
340
 Hi en lede te nacht sonder scade
 Wat node soude hi iaghen.
 Achter bosschen ende haghen
 Ofti mi niet en sochte
 Biden heere die mi ghewrochte
345
 Hine ontrijt mi te nacht
 Ic sel proeuen sine cracht
 Ic willen spreken ende kennen
 Hy mach sulc sijn ic sel winnen.
 Sijn ors ende dat hi heuet an.
350
 Ende doen met lachter keeren dan
 Hi es hier comen als een domme
 Met dien werp hi sijn ors omme
 Ende volchde den coninc naer
 Doen hien achterhaelde daer
355
 Riep hi lude ridder ontbeyt
 Waer na ist dat ghi rijt
 Ic wil weten wat ghi soect
 Ende iaecht ende roect
 Eer ghi mi ontrijt van hier
r

360
 Al waerdi noch so fier
 Ende so diere uwer tale
 Berechtes mi so doedi wale
 Ic wil weten wie ghi sijt
 Ende waer ghi vaert op dese tijt[fol. 8v]
365
 Ende hoe dat v vader hiet
 En machs v verlaten niet
 [.]Oen antwoerde die coninc
 Ghi vraget mi so menich dinc
 En wistu hoe berechten:
370
 Ic heb lieuer dat wi vechten:
 Dan ic v seide bi bedwanghe
 So haddic gheleeft veel te langhen
 Dat mi een man dwinghen soude
 Van dinghen die ic niet en woude
375
 Berechten ten ware mi lief
 Coemter mi goet af of miskief
 Wy sullen desen strijt nv scheyden
 Ende becorten tusschen ons beyden
 Des conincs schilt was verdect
380
 Hi en wildes niet voeren ontdect
 Om teyken datter aene stoet
 Hi en wilde niet dat men waer vroet.
 Dat hi ware die coninck
 Si worpen omme met deser dinc:
385
 Haer orssen sterc ende snel
 Si waren beyde ghewapent wel.
 Hare speeren waren sterc
 Si versaemden in een perc
 Mit sulcken nide onder hem tween
390
 Dat dorssen boghen ouer gaer been
 Manlic vingen si ten swaerde
 Als die vechtens begaerde[fol. 9r]
 Si vochten een langhe wile
 Datmen gaen mochte een mile
395
 Die swerte was sterc ende snel
 Ende sine consten waren fel
 So dat die coninc was in vare
 Ende waende dat die duuel ware
 Hi sloech den swarten opten schilt