Limburger Koerier/Jaargang 47/Nummer 214-215/Arme muzikant

‘Arme muzikant’ door een anonieme schrijver

Afkomstig uit de Limburger Koerier, zaterdag 24 december 1892, eerste blad, [p. 2]. Publiek domein.

[ eerste blad, 2 ]

Arme muzikant.

– In den „Byron“-schouwburg te Milwaukee, wordt een nieuw stuk opgevoerd, waarin een jonge, knappe actrice een liedje zingt met het refrein:

„’k Heb u, Paul, mijn hart gegeven,
„Zonder u wil ik niet leven.“

Om den indruk van het liedje nog te verhoogen, wierp de jonge dame lonkjes en knipoogjes toe aan den man, die in het orkest de bas bespeelde.

Onze maat dacht, dat hij een verovering had gemaakt, verklaarde de zangeres zijn liefde en moest hooren, dat hij wel kon ophoepelen; hij had, volgens de juffer, enkel maar als figurant mede te werken.

De beleedigde bassist maakte zich woedend, de directeur van den schouwburg kwam er bij te pas en gaf hem zijn ontslag, maar nu sprongen al de kameraads van het orkest voor hem in de bres en verklaarden, dat zij gezamenlijk het werk zouden staken, als de bas-bespeler op zoo onbillijke wijze werd behandeld.

Men kwam tot een vergelijk en de directeur bezorgde onzen vriend eene betrekking aan een anderen schouwburg. Thans is daardoor aan den „Byron“-schouwburg een plaats opengekomen voor iemand die de bas bespeelt en als hem, met knipoogjes en lonkjes, toegezongen wordt:

„’k Heb u, Paul, mijn hart gegeven,
„Zonder u wil ik niet leven,“

zoo koud moet blijven als een stuk ijs en niet met lonkjes en knip-oogjes mag antwoorden.