De Stijl/Jaargang 5/Nummer 5/Rondblik
Rondblik | |
Auteur | [Theo van Doesburg] |
Genre(s) | Proza |
Brontaal | Nederlands |
Datering | in De Stijl, 5e jaargang, nummer 5 (mei 1922): pp. 71-74. |
Bron | De Stijl. [deel] 2. 1921_1932. Complete Reprint 1968. Amsterdam: Athenaeum, Den Haag: Bert Bakker, Amsterdam: Polak & Van Gennep, 1968, pp. 214-215. |
Auteursrecht | Publiek domein |
[71] [...] RONDBLIK Om besmetting te voorkomen voel ik mij verplicht in het openbaar waarschuwend en kritisch te spreken over een inrichting, die onder den dekmantel van mooie phrasen1 neergelegd in een program, als een ziekelijke 1 Wollen, erdenken, erschaffen wir gemeinsam den neuen Bau der Zukunft, der alles in einer Gestalt sein wird: Architektur und Plastik und Malerei, enz. en. Das Bauhaus erstrebt die Sammlung alles künstlerischen Schaffens zur Einheit, die Wiedervereinigung aller werkkünstlerischen Disziplinen — Bildhauerei, Malerei, Kunstgewerbe (nota bene) und Handwerk — zu einer neuen Baukunst als deren unablösliche Bestandteile.
uitwas van alle 20e eeuwsche kunstuitingen te beschouwen is. Zij, die door de enkele goede punten uit dit program verwachting gekoesterd hebben voor de verwezenlijking of minstens degelijke en grondige voorbereiding van een architectonisch „Einheitskunstwerk”, kunnen na kennismaking van deze tentoonstelling evenals bij het betreden van Dante’s hel uitroepen: „Laat af van alle hoop, gij die hier binnen treedt.”
Hoe deze discipline in overeenstemming te brengen met eene in dit zelfde program geeischte „Freiheit der Individualität” of met de sentimenteele voorkeur voor het reeds lang door de maschine vervangen ,handwerk‘.
architect Walther Gropius, in de tweede plaats de zoogenaamde Meister voor het meerendeel vrouwelijk-sentimenteele, onklare romantische experimentalisten aan wie de allereerste groote beeldingswetten vreemd zijn en vreemd zullen blijven. Individualisten, staffeleibildmaler, die gewetenloos zich ten koste van de leerlingen en gesteund door de gunstige gelegenheid bot vieren, (in uitgebreidere artikelen hoop ik dit hetzij hier of elders met bewijzen, te staven). Immers een expressionistische hysterie vermengd met half-begrepen religieuze mystiek (Maztdaznan) tot dogma verheven, kon geen andere gevolgen hebben als deze ziektesymptomen, welke in den vorm van „materiaalcomposities” den, en met recht, verwonderden leek worden voortgezet.
’n afzonderlijke plastiek of een goed ingedeelde gereedschapskist. Maar deze zullen ook wel zonder de prententie van een „Bauhaus” (met „Programm”) ontstaan. [...] |