Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Crepusculo della Sora

← Cre­pus­cu­lo del­la Ma­ti­na. ’t Aen­bre­ken of krieck­en van den da­ge­raed

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Cre­pus­cu­lo del­la So­ra. ’t Aen­bre­ken of krieck­en van den nacht of avond, p. 19

In­vo­ca­tione. Aen­roe­pin­ge →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 19 ]

Crepusculo della Sora. ’t Aenbreken of kriecken van den nacht of avond.

EEn kindeken als ’t voorgaende poeſelig bruyn, om laeg nae ’t weſten vliegende, hebbende op ’t hoofd een groote klaerblinckende ſterre, en ſal in de rechter een pijle houden als of hy daer mede wilde werpen, en ’t schijnt datter alreede veel andere in de locht zijn, die hy alreede heeft geworpen, en om laeg vallen; mette ſlincker houd hy een vleermuys met ontſlagen vlercken.
 Het om laeg vliegen nae ’t Weſten, bediet het Aenbreken van den avond: en de ſterre die hy op ’t hoofd heeft, word van de Egyptenaers Heſperus genaemt, diewelcke verſchijnt nae het ondergaen van de ſonne. De pijlen, als geſeyt is, bedieden de dampen, die door de kracht der ſonne om hoog getrocken zijn, diewelcke van ons vertreckende, en deſe dampen niet hebbende dat haer ophoud, ſoo vallen zy weder om leeg, en na dat dieſelve grof of ſwaer zijn, ſoo beſchadigen zy meer of min, nae den tijdt, en nae dat de plaetſen vochtig, of al te kout, of te heet, of te hoog, of te laeg zijn.
 ’t Houd een vleermuys met opgeſlagen vlercken in de ſlincker hand, als een dier dat eygen is, ontrent deſe tijd te vliegen.