Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/De Koetse van Ceres

← Car­ro dell’ An­no. Van ’t Iaer

‘De Koet­se van Ce­res’ door Ce­sa­re Ri­pa

De Koet­se van Ocea­nus of de Zee →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 277. Publiek domein.

[ 277 ]

De Koetſe van Ceres.

BOccatius in ’t viii boeck van zijne beſchrijvinge van de afkomſt der Goden, ſtelt Ceres een Vrouwe die op een Koetſe ſit, en die van twee vreeſelijcke draecken wort voortgetrocken, hebbende op ’t hoofd een krans van koorenayren, gelijck Ovidius ſeght. Zy hout in de rechter hand een boſſel met Maenekoppen, en in de ſlincker een ontſteken fackel.
 Deſe boven geſtelde dieren worden haer toegevoeght, om de kromme voorens en groeven, die de Oſſen maecken, terwijl men het land ploeght, waer door Ceres wort verſtaen; ofte om uyt te drucken, de verjaeghde Slange van Eurilicus uyt het eyland Salimina, die behouden wierde in den Tempel van Ceres, al waer zy altijd geſtaen heeft, als een van haere Dienaereſſen of Dienſtmaeghden.
 De Krans van koren ayren bediet, dat Ceres een milde en overvloedige voortteelſter van het land is, en door de Maenkoppen wort haere vruchtbaerheyt verſtaen.
 Door den ontſteken fackel, geloof ick, datmen moet verſtaen den Somer-tijd, wanneer de Sonne ſtraelen meeſt ſteecken, en die ’t kooren doen rijpen, als mede wanneerſe de tacken verbrant en het ſtroo op ’t veld verdrooght: daer in ’t tegendeel de dampen, die op ’t vlacke aerdrijck zijn, om hooge ſtijgen, en door ſoodanige werckinge wort het kooren groff en geeft groote overvloet uyt.