Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Honore (2)

← Ho­no­re, nae de Ge­denck­pen­ningh van Vi­tel­lius

‘Ho­no­re. Eere’ door Ce­sa­re Ri­pa

Ho­no­re. Eere →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 116. Publiek domein.

[ 116 ]

Honore. Eere.

EEn Man van een eerwaerdigh opſicht, en met Palm gekroont, met een gulde keeten aen den hals, als mede braſeletten aen de armen, houdende in de rechter hand een Spieſſe, en in de ſlincker een Schild, waer op geſchildert zijn twee Templen, met een opſchrift: Hic terminus hæret; ſpeelende dit op de Tempels van Marcellus hier vooren verhaelt.
 Met Palm is hy gekroont, om dat deſe boom, gelijck A. Gellius verhaelt, een teycken is van overwinninge. Want ſoo men op dit hout eenige ſwaerte hanght, ſoo ſal ’t nochtans niet wijcken, maer ſich daer tegens op geven: Weſende dan de Eere een kind van de overwinninge, gelijck Boccatius in ſijne Godenbeſchrijvinge verhaelt. En ſoo paſt het wel dat hy zy geciert met het waepen van ſijn Moeder.
 De Spies en Schild waeren in oude tijden de wapens der Koningen, in plaets van de kroonen, gelijck Pierius verhaelt. En gelijckmen tot den Tempel van de Eere geene ingangh hadde als door den Tempel der Deughd, ſoo wort verſtaen, dat dat alleene de waere Eere is, die door de Deughd voortkomt.
 De gulde keetens aen hals en armen, waeren oude Eerteyckens, en wierden van de Romeynen gegeven tot belooninge, van die ſich dapper, in den Krijgh, hadden gedragen, gelijck Plinius verhaelt.