Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Vanita

← Ich­no­gra­phia. Plat­te-grond­be­schry­vin­ge

‘Va­ni­ta. Ydel­heyt’ door Ce­sa­re Ri­pa

Gio­ven­tu. Jeughd of bloem der Iae­ren →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 213. Publiek domein.

[ 213 ]

Vanita. Ydelheyt.

EEn Maeghdeken ſeer prachtigh geciert met een geblancket aengeſicht, draegende op haer hoofd, een ſchotel daer een hert in leyt.
Ydelheyd wort in den Menſche geheeten, al het geen, ’t welck niet gerecht is tot een vaſt en volmaeckt eynde, weſende het eynde of de uytkomſt, gelijck de Philoſophen beweeren, een regel van alle onſe handelingen: en daerom kleedſe haer prachtigh, en blancket haer aengeſicht om andere luyden te behaegen, ſiende op vuyle en ſlechte dingen, die weynigh om ’t lijf hebben, en korte tijd geduyren, en daerom magh dat met recht geſtelt worden voor een teycken van Ydelheyd.
’t Is oock Ydelheyd aen yder Menſch ſijn hert en gedachten te ontdecken, want het is nergens goed toe, en kan u ſeer licht ſchaedelijck zijn, ſonder datmen ’t dan weder te recht kan brenghen, en daerom is haer het Hart boven op ’t hoofd geſtelt.