Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Vita Humana (2)
| ← Vita Humana. Het Menschlijck Leven | ‘Vita Humana. Het Menschlijck Leven’ door Cesare Ripa | Vita Inquieta. Het ongeruste Leven → |
| Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 291-292. Publiek domein. |
Vita Humana. Het Menſchlijck Leven.
EEn Vrouwe die haere Voeten tuſſchen een rad heeft, daer ſes dwersſtocken in komen, op een ronde voetſtal, konnende ſich noch ter rechter noch ter ſlincker ſijde bewegen, houdende in d’eene hand de Sonne en in d’ander de Maene.
Daer zijn ſoo veele en menigerhande toevallen in ’t menschlijcke leven, datſe door de menichte ſelf in de pennen van die ’t schrijven, en in de verſtanden, die daer over verhael doen, verwarringe aen brengen, ſchijnende onmogelijck, datmen tot ſoodanige menichte van onverdeelijcke dingen ſoude geraecken, die door veele gelijck-vormige werckingen, een kenniſſe voor ſich ſelven konden baeren: nochtans ſoo kanmen van alle deſe dingen een beſluyt maecken, van dat het leven onſeker en vluchtigh is: En daerom worden door de Sonne en Maene de bovenſte noodwendighe oorſaecken vertoont, en door het Rad de benedenſte toevallen. En alhoewel het Lott of de Fortuyne geen ſaecke heeft buyten de voorvallen, die ſelden gebeuren, en dat buyten de meeninge van den wercker, niet te min, heeft ons gemoed, door al te grooten geloof in ’t ſelve te ſtellen, waer in het ſich vont verkort of beledight, lichtlijck plaetſe van beſondere heerſchappye, in ſich ſelve gegeven, tot deſe ingebeelde Godheyt, van die dingen,
[ 292 ]waer van men geen oorſaecke weet aen te wijſen, noch aen de Fortuyne, noch aen de ſtraffe, noch aen ’t loff. En wy ſullen ſeggen, dat het Rad bediet de geſchiedeniſſen, die toevallige en benedenſte oorſaecken hebben, te weeten van de Fortuyne, die van de Oude, met een Rad wort afgeſchildert, als die geene, die de Staeten en hoogheeden, nae haer welgevallen, drayt en keert.