Uit stilte en strijd/Bekentenis

[ 53 ]

XXVI.

BEKENTENIS.


Wij zijn ijdele menschen,
Verward in ijdelen strijd —
Wij rekenen met wenschen
En nooit met een werkelijkheid.

Doch in elk eerlijk leven
Komt toch een oogenblik,
Waarin wij ons overgeven
Aan ons eigen stille ik;

Waarin wij de waarheid kennen
En haar niet meer ontvlien —
En zwijgende bekennen
Wat wij nooit wilden zien.