Navonkeling/Weeklacht
| ← Hiskias Gebed | Navonkeling (1854) door Willem Bilderdijk | Tafereel uit Herodes Kindermoord → |
| Uitgegeven in Schiedam door H. A. M. Roelants. |
Weeklacht
Waarom zoudt Gy de menschen maken als de
visschen der zee.
visschen der zee.
HABAKUK.
Hoe lang moet zich mijn klacht verheffen,
ô God van hulp! en onverhoord?
Hoe lang moet ons de woede treffen,
En breekt er geen verlossing voort?
Waar, waarom zie ik gruwlen plegen
En duldt Ge, ô God, en schouwt het aan?
Waarom stroomt my de laster tegen
Van die in vloek zijn opgestaan?
Waar, waarom zwijgen deugd, en wetten,
En laat Gy waarheid, eer en plicht
Door ’t Godloos Wangeloof verpletten,
U vliegende in het aangezicht?
Een drom van woestaarts, opgeschoten
Van uit den drek van ’t Heidendom,
Dreigt throon en outer om te stooten,
Ja keert des aardrijks grondvest om.
Zie monsters in Uw schaaoskooi dringen,
Hyeenen in geweld en list,
Verwoede tijgers in ’t bespringen,
Als de avondwolf op roof gespitst.
Zy maken Vorsten tot hun slaven,
En uw geheiligd recht ten spot;
Verbrijzelen die Koningsslaven;
Hun kracht, hun moedwil, is hun God.
Gy, Almacht, Gy, te rein van oogen,
[ 16 ] Dan dat Gy gruwlen aan zoudt zien,
Wat zwijgt Uw machtwoord voor de logen
En laat de wrevelzucht gebiên?
Wat zou ’t bootseersel van Uw handen
Gelijk zijn aan ’t geschubde vee — ?
De prooi zijn van elkanders tanden
In wet- en heerscherlooze zee?
Wat zou ’t als wriemlend ras der wormen
Zich-zelf verslinden, woest door één;
Hier, weggesleept door blinde stormen.
En daar, van ’s wandlaars voet vertreên.
Doe, Vader, doe de donders klateren
Die Uw getergde hand besluit.
De boze zet op alle wateren
Zijn fuik en schakelnetten uit.
Hy zwaait de schalke hengelroede
Die door ’t bedrieglijk aas verlokt,
En juicht in de opgezette woede
Waar ’t moordberamend hart van wrokt.
Wat rookt, wat offert ge aan uw garen?
Wat aan uw angel? ijdle dwaas!
Noch boozer, in uw hart gevaren,
Verstikt u-zelv’ aan ’t eigenst aas.
Hy zweept, hy sleept u tot verdelgen,
Beeft, slaven van de Macht der Hel!
Maar God, zie neêr op Batoos tegen,
Dien blinden slaven thands te spel!
Daal, God der wrake, ja daal neder,
Verbreek het juk van ’t Vaderland;
Herstel den Koningsschepter weder;
En leg het Heidendom aan band!
ô God van hulp! en onverhoord?
Hoe lang moet ons de woede treffen,
En breekt er geen verlossing voort?
Waar, waarom zie ik gruwlen plegen
En duldt Ge, ô God, en schouwt het aan?
Waarom stroomt my de laster tegen
Van die in vloek zijn opgestaan?
Waar, waarom zwijgen deugd, en wetten,
En laat Gy waarheid, eer en plicht
Door ’t Godloos Wangeloof verpletten,
U vliegende in het aangezicht?
Een drom van woestaarts, opgeschoten
Van uit den drek van ’t Heidendom,
Dreigt throon en outer om te stooten,
Ja keert des aardrijks grondvest om.
Zie monsters in Uw schaaoskooi dringen,
Hyeenen in geweld en list,
Verwoede tijgers in ’t bespringen,
Als de avondwolf op roof gespitst.
Zy maken Vorsten tot hun slaven,
En uw geheiligd recht ten spot;
Verbrijzelen die Koningsslaven;
Hun kracht, hun moedwil, is hun God.
Gy, Almacht, Gy, te rein van oogen,
[ 16 ] Dan dat Gy gruwlen aan zoudt zien,
Wat zwijgt Uw machtwoord voor de logen
En laat de wrevelzucht gebiên?
Wat zou ’t bootseersel van Uw handen
Gelijk zijn aan ’t geschubde vee — ?
De prooi zijn van elkanders tanden
In wet- en heerscherlooze zee?
Wat zou ’t als wriemlend ras der wormen
Zich-zelf verslinden, woest door één;
Hier, weggesleept door blinde stormen.
En daar, van ’s wandlaars voet vertreên.
Doe, Vader, doe de donders klateren
Die Uw getergde hand besluit.
De boze zet op alle wateren
Zijn fuik en schakelnetten uit.
Hy zwaait de schalke hengelroede
Die door ’t bedrieglijk aas verlokt,
En juicht in de opgezette woede
Waar ’t moordberamend hart van wrokt.
Wat rookt, wat offert ge aan uw garen?
Wat aan uw angel? ijdle dwaas!
Noch boozer, in uw hart gevaren,
Verstikt u-zelv’ aan ’t eigenst aas.
Hy zweept, hy sleept u tot verdelgen,
Beeft, slaven van de Macht der Hel!
Maar God, zie neêr op Batoos tegen,
Dien blinden slaven thands te spel!
Daal, God der wrake, ja daal neder,
Verbreek het juk van ’t Vaderland;
Herstel den Koningsschepter weder;
En leg het Heidendom aan band!
1824