Apologie van Pr Willem I/Brief aan de Koning
Apologie van Pr Willem I van 1580 (1789) door Willem de Zwijger, prins van Oranje
Brief van de prins van Oranje aan de Koning en de potentaten |
Verthooninghe van de Prins van Oranje aan de Generale Staten, en antwoord van de Generale Staten → |
Uitgegeven in Arnhem door Jacob Nijhoff. |
[ 1 ]
DEN BRIEF BIJ MIJN HEERE DE
PRINCE VAN ORANGIEN, GHESON-
DEN AEN DE CONINGHEN ENDE
ANDERE POTENTATEN VAN
DER CHRISTENHEIT,
ICK en twijffele niet ofte uwe Coninghlicke
Mt. en is al over langhe veradverteert
van sekeren Ban oft Proscriptie by den Coningh van Spaegnien teghen my gepubliceert, ghemerckt dat hy den selven heeft in alle spraken laeten wtgaen, ende in vele plaetsen ende steden van der Christenheit ghesonden ende wtghespreydt.
D'welck aenghesien, so heeft my metgaders alle mijn goede vrienden ghedocht, dat ick doer gheen ander middel noch
wegh mijn eere en soude konnen voorstaen noch voldoen
(de welcke men nochtans my gheenssins en heeft willen raden in
dangier [ 2 ]of gevaerlickheyt te stellen) dan ter contrarien teghen de voorsz. Proscriptie my na den rechten verweerende; ende verontschuldighende van t'ghene dat my in de selve
t'onrechten wert opgeleit. Om t'welcke te
volbrenghen, soo is 't dat ick Mijnen Heeren
den Staeten van dese landen hebbe mijn Verantwoordinghe gepresenteert: ende om insighelijcks by allen Coningen ende Potenmtten van der Christenheit (de welcke wt redene van
haere groote preeminentien ende digniteiten,
den toevlucht ende bystandt sijn van de arme verdrückte Vorsten ende Heeren) mijn eere te verdedigen, ende mijnen goeden naeme ende reputatie te behouden: So hebbe
ick my verstoutt aen de voors. Cominghen
ende Potentaten dese mijn Verantwoordinghe
over te senden, mergaders oock aen V. Con.
Mt, ootmoedelick daer beneven biddende ende versoeckende, de selve gesien, dat het
V. Con. Mt. believe een gelijckformigh
oordeel daer van te geven, als mijne Heeren de Staten (de welcke de beste ende geloofweerdighste getuyghen syn van alle mijne
daeden ende handelingen) ghedaen hebben, also
V. Con. Mt. wt haerlieder advijs, by mijne
voorsz. Verantwoordinge gevoeght, t'selve
breeder sal konnen vernemen. Maer om
dies willen, dat V. C. Mt. mogelick [ 3 ]vremde sal vinden, hoe wel dat de Coningh
van Spaegnien langhe hier te vooren my van
alle mijn goeden berooft heeft, selfs na dat
ick alle mijn Gouvernementen in handen van
de Hertoginne van Parma, in dien tijdt Gouvernante van dese Nederlanden, overgestelt
hebbende, na Duytschlant was vertrocken ter
plaetse van mijner geboorte, aldaer ick my
gerust ende vredelick, by mijne broeders
ende andere bloedtverwanten ende vrienden was
houdende, van sinne ende meyninge sijnde
sulcks te continueren: ende hoe wel dat hy
te dier tijdt mijnen sone den Grave van Bueren hadde laten wt de Vniversiteit van Loven, daer hy ter schole lagh, opnemen
ende den selven tegen s'landts privilegien,
metgaders teghen sijnen eedt, gevangen na
Spaegnien weghvoeren, alwaer hy noch in
stricte ende wreede hechtenisse gehouden
wert: hebbende my noch daerenboven door
zijnen dienaer den Hertoghe van Alva doen,
ter doodt verwijsen: Da ick nochcans om
alle de voorsz. redenen, die in der waerheit
sear groot ende gewichtigh genoech waren,
gheen verantwoordinghe en hebbe laten
wtgaen, addresserende haer aen den voorsz,
Coningk, also ick tegenwoordelick doe,
hem, verthonende dat de crijmen daer mede hy
my soeckt te belasten ende te beswaren, hem [ 4 ]selve eyghentlick toe behooren: Soo ist dat
ick V. Con. Mt. in aller onderdanicheyt bidde ende versoecke, de ghestaltenisse van de
crijmen ende lasteringhen, daer ick by dese
Proscriptie mede beswaert werde, métgaders
de qualiteit van mijhen persoon te willen
van te vooren overweghen ende insien, eer
dat V. Con. Mt. van dit mijn geschrifte
sal oordeelen. Want hadde de Coningh van
Spaengnien te vreden geweest met dien dat
hy mijnen sone ende mijn goeden my is onthoudende,
metgaders dat hy vijfentwintigh duysent
croonen op mijn lijf gesett (also hij nu
in desen Ban doet) belovende edel te maecken
alle de hen souden laten ghebruycken om
my dat leven te benemen, ende hen noch
daer toe quijt te schelden ende te vergheven
alle crijmen ende misdaden hoe groot
dat die oock wesen mochten: so hadde
ick gheduldiglick verwacht, tot dat het
Gode soude belieft hebben hier in anders te
voorsien, ofte emmers ick hadde doer eenighe
ander middelen (gelijckerwijs ick hier
te vooren gedaen hebbe) my selven ende demijne
ghepooght te behoeden, metgaders
wederom in de possessie te commen van t'gene
dat my met rechten is toebehoorende:
ende waere also ghebleven by de selve manniere
van doen, die ick tot noch toe ghevolght [ 5 ]volght hebbe. Maer nademael dar de Conpingh van Spaegnien hem vervoordert heeft, de gheheele weerelt doer, te doen publiceren, dat ick ben de alghemeyne peste van
de Christenheit, vyant der gantschen weerrelt,
een valsch hypocrijt, ondanckbaer, onghetrouwe,
een Schelm ende Verrader: het
Gjn voorwaer sodanighe latteringhen ende
so smadelicke woorden ende injurien, die
gheen edelman, selfs van de gheringste onder
s'Coninghs van Spaegnien naturelicke onderdanen,
gheenssins en kan ofte behoort te
verdraghen: In der voeghen al ware ick sijn
slecht ende absoluyt vassal, soo ist nochtans
dat ick doer sodanighe ende allesins so
onrechtveerdighe een sententie, metgaders doer
hem berooft zynde van mijne landen ende
heerlickheden (wt saecken van de welcke
ick daer te voor hem met eede verplicht
was) my soude moghen, met goede redene
van alle mijne obligatien, daer mede ick
hem noch schijne verbonden te wesen, voor
ontslaghen, houden, proevende daer beneven
(t'ghene dat de nature eenen igelicken leert)
door alle ghevoeghelicke ende bequaeme middelen,
mijn eere, die my (als oock allen oprechten
van adel) behoort veel liever te sijn dan
mijn eyghen lijf oste goet, te hanchaven ende
voor te staen. Midts welcken, nadien het nu [ 6 ]Gode heeft belieft, my die ghénade te doen
dat ick een vry Heere gheboren ben, van
niemandt anders dan alleen van den Rijcke
houdende, ghelijckerwijs dat de Vorsten ende
andere Heeren van Duytschlandt ende Italien
doen, daerenboven dat ick magh voeren den
tittel van Prince absoluyt, hoe wel dat mijn
Vorstendom niet seer groot en is niet te
min t'sy hoe dat wil, en zijnde zijn naturelick
onderdaen niet, noch van hem jet
ghehouden hebbende dan wt saecken van mijne
heerlickheden, van de welcke ic van hem
ben heel ende al onterft ende wtgesloten:
So heeft my gedocht, dat ick mijn eere
soude te kort doen, ja niet en soude connen
velen Vorsten den welcken het Gode
belieft heeft dat ick so naer soude bestaen
ende toebehooren, metgaders allen mijnen
bloedt-verwandten ende nacomelinghen behoor
lick contentement gheven: ten ware dat ick
met een openbaer gheschriste my verantwoorde
op dese valsche beschuldinghen die in 't
aenschouwen van de gantsche Christenheit
sijn wt ghegheven ende voorghestelt. Ende
hoe wel dat t'selve niet en heest konnen
geschieden, sonder eenighsins aen sijn eere
re raecken, so hope ick nochtans dat V. C.
Mt t'selve veel meer den noot,
tot den welcken my gebrocht ende bedwonghen [ 7 ]heest de ghestaltenisse van dese Proscriptie
dan mijn angeboren aert ende nature, oste
oock mijnen wille sal toeschrijven. Want
gengaende dat dat sommighe souden vremt
vinden dat ick mij op sodanige wijse
ben verweerende, aenghesien dat ick t'anderen
tijden veel landen ende heerlickheden
van hem ghehouden hebbe: soo sal V.
Con. Mt. believen te aenmercken het onwtsprekelick groot onghelijck dat my gheschiedt
is, ende dar noyt eenigh oprecht edelman
sulcks heest coonen verdraghen: te meer, so
ick hem in gheener mannieren meer verbonden,
noch in hem gehouden ben, nademael
dat hy my selve al langhe van te
vooren alle mijne goeden, metgaders mijne
leenen, heest asghenomen, my vrywillighlick
doer sodanigh middel ontslaende van
den eedt, dien ick hem van der selven weghe
ghedaen hadde sonder te spreken van
dat by selve is wtghevende, dat ick een
vremdelingh ben, ende niet zijn naturelick
onderdaen. Derhalven al waert so, dat ick
noch eenighe landen van hem te leene
hielde: so en kan my nochtans t'selve recht
dat hy wel gebruyckt, ende daer hy hem
selven, wanneer het hem te passe komt,
tegen andere Potentaten ende Heeren mede
is behelpende, met rechte niet ghe[ 8 ]weygert werden. Hy houdt[1] van den Coningh van Vranckrijcke te leene, als een vassal van sijnen Heere, de Graesschap van
Charolois, maer daerom en heeft hy niet
ghelaten oorloghe te voeren teghen de Croone
van Vranckrijcke, ende en houdt noch niet
op daghelicks teghen de selve allerhande
practijcken voor te nemen. Hy behelpt hem
daer en tüsschen mer sodanigh een fondament,
namelick: Om dat hy in anderen
landen een souvereyn ende absoluyt Heere
is, dat hem daerom gheoorloeft sij te wreken
alsodanigh onghelijck, als hy seyde van
wijlen den Coningh Heyndrick van hoogh-
lovelicker gedachtenis hem aenghedaen te
sijn. Ten anderen, doe hy teghen den Paus
Caraffe, genaemt Paulus IIII, den krijgh
was voerende: om dat hy de Coninghrijcken
van Sicilien ende van Napels van den Paus
als een vassal te leene hieldt, so liet hy
syn ontfchuldinghe publiceren, doer de welcke
hy hem mainteneerde vry ende ontlaghen
van sijnen eedt te zijn, wt redenen
dat de Paus hem niet en hadde gehouden
als een leen-heere teghen sijnen vassal schuldich
is te doen, volghende de leen-rechten,
die over beyden zijden behooren ghelijck te [ 9 ]wesen. Nu en isser ter weerelt niet dat
soo met de natuere over een comt, als dat
een yegelick van zijnen twege aen de selve
regel behoort verbonden te zijn, die hy van
anderen begheert onderhouden te hebben.
Derhalven so en hoeft hy hem gheensins
te verwonderen, ofte seltsaem te achten, dat
ick op so menigerhande wijse van hem gelastere
ende verongelijce, daer toe zijn on
derdaen niet zijnde, my behelpe met soodanighe
middelen als my van Godt gegeven
zijn, ende met de welcke hy selve hem wel
heeft willen behelpen teghen zijne Heeren;
die hem in geen dinghen ter weerelt hadden
overlast ghedaen ofte besehadicht, te gelijcken
by het groot onrecht dat ick hebbe van
hem moeten verdraghen, ende by dese leelicke
schantvlecke daer hy my ende mijn
gantsch gheslachte mede soeckt te besmetten.
Ende aengemerkt dat mijn Heeren de Staten,
den welcken naerder bekent is de waerheyt
van 't inhoudt deser mijner Verantwoordinge,
hebben de selve voor oprecht ende waerachtich
verclaert, my een genoechsaem ghetuyghenis
ghevende mijnes voorgaenden levens:
soo is dit mijn onderdanich versoeck aen V.
Con. Mat. dat de selve insghelijcx, dese mijne
antwoorde voor goet aensiende, believe daer
beneven te ghelooven, dat ick gheen Schel[ 10 ]me noch Verrader en ben: maer (Gode
lof) een Edelman van goeden ende seer ouden
huyse, metgaders een man met eeren,
waerachtich in alle 't ghene dat ick belove,
niet ondanckbaer, noch ongetrouwe, oock
niet gedaen hebbende, waerom dat een Heere
ende Ridder van mijner qualiteyt met rechten
soude mogen gelastert ofte gestraft werden,
my voorts dienstelick aen V. Con. Mat,
gebiedende, ende ootmoedelick biddende, my
altijt te willen houden als eenen van zijne
onderdanichte ende ghewillichte dienaers,
Hier mede
|V. Con. Mt.
Onderdanighste ende gantsch
ghehoorsaem diender.
- ↑ In den brief aan den Coningh van Vranckrijcke ghesonden, staet also: Hy houdt van W. Con. Ma. te leen, &c.
- ↑ Hoe de Prins dit Guillaume de Nassau schrees is nauwkeurig genoeg in het Vereenigd Nederland van den Heere Maerinet, over bl. 498, door eene kunstige band vertoond. — Hy teekende zich altemer ook Wilhelm printz zu Vranien, (want Hy kon geen Nêerduitsch spellen) en deze tekening geschiedde dan met vry klynere, styve, hakkelende letteren: ten bewyze dat hem het Guill. de Nassau meer eigen was.